آخرين زنگ مدرسه که به صدا درمي آيد، بچه ها به سمت در خروج هجوم مي آورند و والدين هم به سمت جعبه کمک هاي اوليه. فعاليت هاي تابستاني بيشتر همراه با خراش و جراحت است، تازه اگر مشکل جدي تري ايجاد نشود. کمپين ملي محافظت از کودکان ايالات متحده تخمين مي زند که هر سال يک کودک از ميان ۴ کودک بين سنين يک تا ۱۴ سال، در فصل تابستان در اين کشور دچار آسيب شده و نياز به مراقبت هاي پزشکي دارد. ۴۰ درصد از اين آسيب ها نياز به اقدام فوري دارد و ۴۲ درصد از تمام آسيب هايي که بين خرداد تا شهريور اتفاق مي افتد، منجر به مرگ مي شود. در ايران با آن که آمار دقيقي از جراحت هاي تابستاني به دست نيامده، اما با بررسي ميزان مراجعات به اورژانس مي توان گفت رقم چشمگيري را شامل مي شود. اما مي توان با آموزش والدين و بچه ها درباره نحوه ايمن ماندن در تعطيلات تابستان از ۹۰ درصد اين حوادث پيشگيري کرد. در اين جا برخي راه هايي را که مي تواند کمک کند با انجام آن ها تابستان کم خطري در انتظارتان باشد، مرور مي کنيم.

ايمني زمين بازي اهميت زيادي دارد

هر سال بيش از ۲۰۵ هزار کودک به دليل آسيب هايي که مربوط به زمين بازي است به اورژانس مراجعه مي کنند. در حالي که بسياري از اين آسيب ها مي تواند با کمي احتياط و نظارت بزرگسالان پيشگيري شود. بايد قبل از اجازه استفاده کودکان، تجهيزات زمين بازي بررسي شود. به عنوان مثال اين که سطوح تاب و سرسره زيادي گرم نباشند يا اگر طنابي در زمين بازي استفاده مي شود، سست نباشد. بهتر است زمين بازي با سطوح نرم پوشيده شده باشد تا بتواند خطر ضربه به سر يا ساير آسيب هاي شديد را کاهش دهد.

تجهيزات ورزشي را چک کنيد

کلاه تنها وسيله ايمني کودک نيست و تمام تجهيزات ورزشي بايد خوب نگهداري شده و از نظر اندازه مناسب فرزند شما باشد. بچه ها در طول يک سال بزرگ مي شوند و بنابراين بايد وسايل شان مناسب سن شان تهيه شود. آيا دوچرخه او هنوز اندازه اش است؟ کوچک بودن دوچرخه، کفش اسکيت و... مي تواند زمينه ساز آسيب ديدن فرزندتان شود. اگر کودک تان عازم اردوي تابستاني است بايد از ايمني مکان اردو نيز مطمئن شويد.

از گرما و کم آبي پيشگيري کنيد

شايد اين نکته به نظر بسيار ساده بيايد که البته همين سادگي دليل فراموش کردن اهميت آن است. کودکان نياز به آب دارند و نبايد کم آب شوند. بازي در آفتاب داغ و بدون استراحت منجر به خستگي و گرمازدگي کودک مي شود. توصيه مي شود قبل از بازي و ورزش آب کافي به کودکان داده شود. نوشيدن ۲ تا ۳ ليوان آب حدود ۲ ساعت قبل از بازي و پيش از آن استراحت حدود ۲۰ دقيقه اي يا بيشتر مي تواند ساعت بازي را براي آن ها دلپذير کند.

قفسه مواد شيميايي بايد قفل شود

در تابستان بچه ها بيشتر اوقات شان را در خانه سپري مي کنند. بنابراين ممکن است کنجکاوي شان گل کند و بروند دنبال چيزهايي که نبايد بروند؛ از جمله مواد شوينده و پاک کننده ها. اين وسايل بايد از دسترس بچه ها دور باشد. توصيه مي شود مواد شيميايي و شوينده ها را در کابينتي بگذاريد که بتوانيد در آن را قفل کنيد. مواد بالقوه مسموم کننده بايد از دسترس بچه ها دور باشد. نکته مهم ديگر داروها هستند. بطري هاي دارو مي تواند کودکان کنجکاو را وسوسه کند. اين بدان معناست که بايد قفسه داروها هم چفت و بست درستي داشته باشد تا وسايل وسوسه شدن بچه ها فراهم نشود. هيچ وقت هيچ ماده شيميايي را از ظرفش به بطري آب و نوشابه يا هر چيز ديگري که ممکن است موجب شود، کودک آن را با نوشيدني اشتباه بگيريد انتقال ندهيد، زيرا ممکن است به عنوان ميان وعده مصرف شود.

حواس تان به دريا باشد

بين سنين يک تا ۱۴ سال غرق شدن دومين علت مرگ محسوب مي شود. والدين بايد مطمئن شوند فرزندشان شنا را خوب بلد است. وقتي کودک در آب دريا، درياچه، استخر و رودخانه شنا مي کند، حتما بايد يک بزرگسال که شنا را خوب بلد است بر او نظارت داشته باشد. بهتر است کودک تان در حال شنا با کسي همراه باشد اما نبايد به گونه اي باشد که کودک از بزرگسال چشم بر ندارد و شنا کردن خودش را هم از ياد ببرد. اگر استخر شخصي داريد، مطمئن شويد حفاظ لازم براي جدا شدن بخش عميق از کم عمق وجود دارد. ضمن آن که هيچ گاه بچه ها را تنها به استخر نفرستيد و خودتان هم با آن ها همراه شويد و حواس تان به آن ها باشد. با مراقبت کافي مي توان از ۵۰ تا ۹۰ درصد از حوادث غرق شدگي پيشگيري کرد.

زماني را براي گرم کردن اختصاص دهيد

آسيب هاي ورزشي مي تواند سرگرمي تابستان را به يک بحران تبديل کند. اين بسيار مهم است که بچه ها قبل از بازي بدن شان را گرم کنند و يک راست سراغ بازي نروند. مجموعه اي از حرکات کششي و نرمش هاي مناسب مي تواند عضلات کودکان را براي بازي آماده کند. به ورزشکار کوچک تان درباره تکنيک هاي آماده سازي توضيح دهيد و مطمئن شويد با توجه به اين که او خودش مربي خودش است، آن ها را انجام مي دهد. به عنوان مثال پريدن و فرود آمدن با زانوهاي خم شده، مي تواند يک راه مناسب براي حفاظت از مفاصل اين قسمت باشد.

يک جعبه کمک هاي اوليه همراه داشته باشيد

پزشکان توصيه مي کنند، والدين يک جعبه کمک هاي اوليه مجهز با دسترسي آسان در اختيار داشته باشند. شما هيچ وقت نمي دانيد ممکن است چه اتفاقي براي فرزندتان بيفتد. اگر کودک تان به يک اردو رفت يا با ديگر بچه ها به تماشاي تئاتر رفت با بزرگسالاني که مسئول بچه ها هستند، صحبت کنيد و مطمئن شويد اين تيم نيز مجهز به جعبه کمک هاي اوليه است. شما مي توانيد يک جعبه کمک هاي اوليه از داروخانه محلتان بخريد و بعد آن را با چيزهايي مثل شماره تلفن متخصص اطفال، بيمه و فهرستي از مواردي که کودک به آن ها حساسيت دارد، تکميل کنيد. اگر فردي در خانواده تان شرايطي دارد که نياز به داروي فوري دارد، آن را هم به جعبه اضافه کنيد. مطمئن باشيد جعبه را در جاي مناسبي نگهداري مي کنيد. هر چند وقت يک بار هم داروهايي که تاريخ انقضاي شان گذشته با داروهاي جديد جايگزين کنيد.

مراقب نيش حشرات باشيد

حشرات اين روزها تبديل به مزاحماني شده اند که بيشتر يا ناقل ويروس هستند يا بيمار هاي ديگر. اگر در جايي که زندگي مي کنيد احتمال وجود پشه، ساس و کنه وجود دارد، بايد کودک تان را در برابر آن ها محافظت کنيد. نگاهي به درختاني که کودک تان در کنار آن بازي مي کند، بيندازيد آيا آن ها خوب نگهداري شده اند؟ بد نيست در پايان روز کودک خود را از نظر وجود يا نبود کنه بررسي کنيد و اگر با مورد مشکوکي برخورد کرديد، حتما با پزشک تان تماس بگيريد. مواد دافع حشرات مي توانند آن ها را دور نگه دارند اما بايد با احتياط استفاده شوند. بهتر است به برچسب حشره کش ها نگاه کنيد و براساس دستورالعمل ها از آن ها استفاده کنيد. حواس تان باشد که از اسپري هاي حشره کش بيشتر از يک بار در روز استفاده نکنيد. توصيه اين است که محصولات حاوي اکاليپتوس را به جاي حشره کش هاي سمي امتحان کنيد. مراقب باشيد هيچ وقت از حشره کش ها در کنار نوزادان استفاده نکنيد.

کودکان را از نظر آفتاب سوختگي بررسي کنيد

اشعه خورشيد بين ساعت ۱۰ صبح تا ۴ بعد از ظهر بيشترين تابش را دارد. به خصوص در اين ساعت ها اگر کودکان مدت طولاني در مقابل نور خورشيد باشند، در معرض خطر آفتاب سوختگي قرار مي گيرند. لباس، سايه بان و کرم ضدآفتاب وسايل خوبي براي محافظت از پوست فرزندتان هستند. کودک خود را به کلاه، عينک آفتابي که اشعه ماوراءبنفش را دفع کند و لباس هاي نخي مجهز کنيد. کرم ضدآفتاب فرزندتان بايد SPF حدود ۱۵ يا بالاتر داشته باشد و هر ۲ ساعت يک بار تجديد شود. از استفاده از لوسيون هايي که با کرم ضدآفتاب ترکيب شده اند خودداري کنيد زيرا کرم هاي ضدآفتاب بيشتر از کرم هاي روزانه بايد در طول روز استفاده شوند.

کلاه ايمني يکي از ملزومات دوچرخه سواري است

براساس اعلام مرکز پيشگيري و کنترل سوانح، سقوط ناگهاني يکي از علت هاي آسيب دوران کودکي است. معمولا سقوط ناگهاني باعث مجروح شدن دست، پا و سر مي شود. وقتي بچه ها از دوچرخه مي افتند ممکن است سرشان هم آسيب ببيند. هر سال ۳۰۰ هزار کودک به دليل جراحات مربوط به دوچرخه سواري راهي اورژانس مي شوند، درحالي که پوشيدن کلاه ايمني مي تواند به کاهش خطر آسيب هاي مغزي ناشي از افتادن از دوچرخه کمک کند. والدين مي توانند خطر جراحت سر را با تجهيز کودک به کلاه تا ۸۵ درصد کاهش دهند. هر وقت کودک بخواهد دوچرخه سواري يا اسکيت سواري کند، حتما بايد از کلاه ايمني استفاده کند. يک نگاه دقيق به کلاه ايمني سال گذشته کودک تان بيندازيد تا اگر جايي از آن دچار مشکل است آن را تعويض کنيد، زيرا کلاه ها براساس سن و سال ممکن است کوچک شوند يا حتي از تابستان قبل شکستگي داشته باشند. توجه کنيد که چگونه بسياري از تصادفات بر اثر استفاده از کلاه کاهش پيدا مي کند. بعد از تصادفات کوچک و بزرگ حتما کلاه فرزندتان را با يک کلاه نو عوض کنيد.

مسموميت غذايي را فراموش نکنيد

فصل تابستان فصل رستوران رفتن و خوردن غذاهاي متنوع است، درحالي که باکتري ها و ويروس هاي زيادي مي تواند در اثر گرما به وسيله غذا منتقل شود. بيماري هاي منتقله از غذا به طور معمول شامل تهوع، گرفتگي معده، استفراغ و اسهال است. يکي از بهترين راه ها براي جلوگيري از مسموميت غذايي در طول فصل تابستان اين است که از سلامت مواد غذايي مانند سس مايونز، شير، تخم مرغ، گوشت، مرغ و غذاهاي دريايي اطمينان حاصل کنيد. اين مواد در دماي اتاق بيش از يک تا ۲ ساعت نمي مانند.
 
منبع: مجله سيب سبز 

نوجوانی دوران حساسی است و می تواند بسیار مشکل آفرین باشد و بنابراین والدین باید به شدت مراقب نوجوانان خود باشند. به موارد زیر توجه کنید:

۱- مشکلات وزن: کودکان چاق معمولا در نوجوانی از مشکل اضافه وزن رنج می برند. آن ها فعالیت بدنی کمی دارند و از انواع فست فودها و تنقلات ناسالم استفاده می کنند. چاقی یکی از رایج ترین مشکلات سلامتی در نوجوانان محسوب می شود. صحبت کردن با نوجوانان در مورد رژیم غذایی سالم کار آسانی نیست. به جای این کار بهتر است یخچال را پر از مواد غذایی سالم و میوه ها و سبزیجات کنید!

۲- بی نظمی در تغذیه: نوجوانان به شدت تحت تاثیر همسالان و رسانه ها قرار دارند. در این سال ها بی نظمی در تغذیه بسیار رایج است و بی اشتهایی، گرسنگی مفرط و سایر مشکلات، سلامتی نوجوانان را تهدید می کند. اگر نوجوان شما دچار بی نظمی در تغذیه شده بهتر است با متخصص مشورت کنید.

۳- اهمیت دادن به ظاهر: بسیاری از نوجوانان به ظاهر خود اهمیت زیادی می دهند در حالی که بسیاری از آن ها نیز ظاهر خود را دوست ندارند. در این دوران مشورت با یک متخصص و فعالیت بدنی بیشتر می تواند بسیار مفید باشد.

۴- مشکلات پوستی: پوست نوجوانان به شدت تحت تاثیر تغییرات هورمونی قرار دارد و افزایش تعریق و استفاده از مواد آرایشی باعث بروز آکنه یا کورک در آن ها می شود. این مساله اعتماد به نفس نوجوانان را کاهش می دهد. فرزند خود را تشویق کنید که صورت خود را هر روز بشوید و بهداشت را رعایت کند.

۵- توجه به جنس مخالف: توجه نوجوانان به جنس مخالف یکی از نگرانی های والدین محسوب می شود. اگر شما نمی توانید در این باره با فرزند خود حرف بزنید این کار را به یک مشاور محول کنید. یادتان باشد نوجوانان باید نحوه برخورد با جنس مخالف را بدانند.

۶- افسردگی و استرس: افسردگی و استرس یکی از رایج ترین مشکلات نوجوانان است و امکان دارد عواقب آن تا بزرگسالی نیز ادامه داشته باشد. علت اصلی خودکشی در نوجوانان افسردگی و احساس انزوای آن هاست. اگر فرزند شما دچار افسردگی شده حتما از یک مشاور کمک بگیرید.

۷- اعتیاد: اعتیاد سلامتی و زندگی نوجوانان به شدت تهدید می کند. نوجوانان غالبا به علت کنجاوی یا فشار همسالان از سیگار شروع می کنند و سپس به مواد مخدر روی می آورند. اگر نوجوان بتواند در مورد اعتیاد با والدین خود حرف بزند و از خطرات آن آگاه شود احتمال کمتری وجود دارد که معتاد شود. در صورت مشکوک شدن به رفتار فرزندتان با یک متخصص مشورت کنید.

طریقه رفتار با نوجوانان

آیا می دانید که با نوجوان خود چگونه رفتار کنید؟ توصیه های زیر می تواند بسیار مفید باشد:

۱- سعی کنید به شیوه ای مناسب و بدون این که عصبانی شوید در مورد مسائل مختلف با نوجوان خود حرف بزنید. بهتر است نوجوان خود را یک بزرگسال فرض کنید و با مطالعه با او به راه حل مناسب دست یابید.

۲- به فرزند خود نشان دهید که حرفهایش را می فهمید و برای کمک کردن به او آماده اید.

۳- انتظار نداشته باشید که در تمام مسائل شما و فرزندتان همانند یکدیگر بیندیشید. برای درک نظرات فرزندتان تلاش کنید و اجازه دهید در صورت امکان انتخاب های خودش را داشته باشد.

۴- زمان مناسبی را برای صحبت کردن انتخاب کنید و صراحتا به بیان نظرات خود بپردازید. امکان دارد در برخی از مسائل مجبور به مصالحه شوید. یادتان نرود که شنونده خوبی باشید.

۵- هرگز به استهزای نظرات فرزند خود نپردازید.

۶- هیچ وقت احساسات فرزندتان را دستکم نگیرید. به جای این که بگویید: «این کار تو باعث می شود احساس کنم...» این جمله را به کار ببرید که: «احساس می کنم...» دربیان احساسات خود دقیق باشید تا فرزندتان دچار اشتباه نشود.

۷- کاری کنید که فرزندتان متوجه شود که به نظرات وی اهمیت می دهید. یادتان باشد او هنوز به شنیدن جهات محبت آمیز نیاز دارد.

۸- اگر به فرزند خود احترام بگذارید، او نیز به شما احترام خواهدگذاشت. او را آماج انتقادات قرار ندهید. نوجوانان برای تقویت اعتماد به نفس خود به شدت نیاز به دلگرمی و تشویق دیگران دارند.

۹- مهارت های زندگی را به فرزندتان بیاموزید، مثل طریقه گرفتن گواهینامه رانندگی، پرکردن فرم استخدام، حضور در مصاحبه ها، برنامه ریزی در خرج کردن پول، بازکردن حساب بانکی و...

در این دوره معمولا نوجوانان از والدین خود فاصله می گیرند و به دوستان شان نزدیک تر می شوند. در این زمان است که والدین نمی دانند در ذهن فرزندشان چه می گذرد. توصیه ما به والدین این است که:

۱- نوجوانان غالبا از این مسئله گله و شکایت دارند که والدین شان بارها و بارها یک موضوع را تکرار می کنند. به فرزند خود اجازه دهید به بیان نظراتش بپردازد و درمورد یافتن راه حل مشکلات فکر کند. هرگز به یک موضوع پیله نکنید!

۲- از بحث هایی که نوجوانان را در موضع تدافعی قرار می دهد خودداری کنید. بحث های توأم با تهدید و خصومت ثمری نخواهد داشت. اگر فکر می کنید پیش کشیدن برخی از بحث ها فرزندتان را عصبانی می کند بهتر است آن ها را بر روی کاغذ بیاورید.

۳- فرزند خود را نصیحت کنید ولی او را زیر ذره بین قرار ندهید! اجازه دهید فرزندتان خودش راه حل مناسب را پیدا کند. در این صورت او به اشتباهاتش پی می برد و درصدد جبران آن ها برمی آید.

۴- از فرزند خود بخواهید حین صرف شام در مورد مسائل مهم حرف بزند. هنگام صرف شام فرصت خوبی برای بیان نظرات اعضای خانواده است و تمایل شما را برای حرف زدن در مورد مسائل مهم نشان می دهد.

۵- زمانی را به نوجوان خود اختصاص دهید و در آن هنگام با او به طور خصوصی حرف بزنید و به نظراتش گوش دهید.

۶- این حقیقت را بپذیرید که شاید نوجوان دوست نداشته باشد در مورد برخی مسائل حرف بزند. در این مواقع همواره پشتیبان او باشید. به حریم خصوصی فرزندتان احترام بگذارید ولی برای کمک به او اعلام آمادگی کنید.

از کجا می توانیم بفهمیم که نوجوان ما دچار افسردگی شده است یا خیر؟ افسردگی یک شکل رایج در میان نوجوانان است که معمولا تشخیص داده نمی شود و درجات مختلفی دارد. از عوامل افسردگی در نوجوانان می توان به اعتماد به نفس پایین، از دست دادن یکی از نزدیکان، مشاجرات خانوادگی و اختلاف نظر با دوستان اشاره کرد.
نوجوانانی که دچار استرس مزمن هستند و یا در خانواده آن ها افسردگی به چشم می خورد بیشتر در معرض ابتلا به این مشکل قرار دارند.

علائم هشدار دهنده

۱- تغییرات شدید در الگوی تغذیه یا خواب نوجوانان مثل افزایش یا کاهش اشتها یا بی خوابی در شب.

۲- تغییرات شدید درشخصیت و رفتار مثل پرخاشگری یا بی ثباتی.

۳- مصرف دخانیات و مواد مخدر.

۴- افت تحصیلی.

۵- بی علاقگی نسبت به آینده.

۶- کناره گرفتن از دوستان، اعضای خانواده و کنار گذاشتن فعالیت های روزمره.

۷- ناامیدی، احساس گناه و اندوه.

نویسنده: آذر شایان  
منبع: روزنامه کیهان

اگر چه دوست در سراسر زندگی انسان نقش مهمی دارد، اما در دوران نوجوانی این نقش پررنگ تر می شود. زیرا نوجوان دوست دارد در اوقات فراغت مدت بیشتری را دور از خانواده بگذراند. در ضمن نیاز نوجوان به حمایت اجتماعی در این سن بیشتر است. زیرا به دلیل تغییرات جسمی و عاطفی، نوجوان احساس ناامنی می كند و حمایت دوستان برای او مهم است.

تفاوت دوستی های نوجوانان دختر و پسر

دوستی های دختران نوجوان از برخی جهات با دوستی های پسران جوان تفاوت دارد. دختران نوجوان دوستان را افراد قابل اعتمادی می دانند كه می توانند با آنان درد دل كنند، نگرانی، اضطراب و اسرار زندگی خود را بگویند. از مد لباس، نحوه آرایش موی سر، مهمانی و... صحبت كنند. در حالیكه پسران دوستان را همدم خوبی می دانند كه با هم فوتبال بازی می كنند، جوك تعریف می كنند و موسیقی گوش می كنند. پسرها كمتر با هم صمیمی می شوند. با هم فوتبال، تنیس بازی می كنند و سرگرمی مشترك دارند. در میان دختران نوجوان كه با هم صمیمی هستند، رقابت و حسادت بیش از پسران دیده می شود. دختران نسبت به از دست دادن دوستان صمیمی آسیب پذیرند و از این امر ناراحت می شوند.

ترس از والدین

دوستی نوجوانان برای والدین نگران كننده است، زیرا می ترسند كه فرزندان تحت تأثیر رفتارهای بد دوستان قرار گیرند. زیرا گاهی دوستان باعث می شوند نوجوان با مشكلات زیادی روبرو شود. ولی دوستان برای نوجوانان از اهمیت خاصی برخوردارند و آنان را در یادگیری مهارت های اجتماعی و ارتباطی كمك می كنند. والدین باید نظارت غیرمستقیم بر دوستان نوجوان داشته باشند.با ترتیب دادن مهمانی، تولد یا دیدارهای دوستانه با خانواده دوستان نوجوان می تواند شناخت بیشتری از دوستان فرزند خود به دست دهد. بدین ترتیب او را با دوستی با جوانان خوب تشویق می كنید.برخی نوجوانان دوست ندارند یا نمی توانند به راحتی دوست پیدا كنند. برخی سریع دوست پیدا می كنند و سریع آن را از دست می دهند. این امر باعث نگرانی والدین نوجوان می شود. والدین می توانند نوجوان را تشویق كنند كه سرگرمی داشته باشد و با افراد جدیدی روبرو شود. برای مثال كلاس زبان، موسیقی و... برود یا با گروه هایی كه به افراد نیازمند كمك می كنند فعالیت كند.گاهی انجام فعالیت خارج از مدرسه برای نوجوانان از دوست پیدا كردن آسان تر است. گاهی برخی نوجوانان به كمی كمك نیاز دارند تا مهارت های اجتماعی را بیاموزند. پیوستن به گروه های جوانانی كه فعالیت های اجتماعی مثبت دارند، به جوانان كمك زیاد می كند. والدین با شناخت این گروه ها می توانند فرزندان را به پیوستن به آن تشویق كنند.

منبع: روزنامه همشهری  

نوجوانی یکی از حساس ترین و بحرانی ترین دوره های زندگی است که اگر نوجوان، توانایی و مهارت کافی برای گذر از آن را نداشته باشد، آینده اش به خطر می افتد. چیزی که در این میان مهم است، نقش والدین در گذر صحیح و سالم نوجوانان از این دوران بحرانی است. شاید بتوان یکی از مهم ترین مسوولیت ها و وظایف و حقوقی که والدین در مقابل نوجوانان خود دارند را وظیفه تربیتی آنها به شمار آورد. وظیفه ای که اگر خوب و درست از عهده آن برآیند، نتیجه اش آینده ای درخشان و مطمئن برای فرزندان است. نکته دیگر اینکه فرزندان پسر به خاطر پسر بودن شان و اینکه نسبت به دختران محدودیت کمتری دارند و به اصطلاح آزادترند، خطر بیشتری هم تهدیدشان می کند و این تهدید، مسوولیت والدین را سنگین تر می کند.... حالا اگر می خواهید به عنوان والدینی دلسوز و مسئول آینده جسمی و روانی پسران خود را تامین کنید، رعایت این ۲۱ نکته را فراموش نکنید:

۱) پدر و مادر قبل از هر دوست ناباب یا جامعه ناسالمی می توانند رفتارهای پرخطر را به فرزندانشان بیاموزند. نتیجه تازه ترین تحقیقاتی که محققان آمریکایی روی بیش از ۲ هزار نوجوان که به مصرف سیگار، موادمخدر یا مشروبات الکلی اعتیاد داشتند، نشان داده که ۴۰ تا ۶۰ درصد از این نوجوانان، برای اولین بار نحوه استعمال مواد دخانی را در خانه و توسط والدین خود آموخته اند. بنابراین اولین گام در دور نگه داشتن فرزندان از مواد مخدر، عدم استعمال آن ها توسط والدین و به ویژه در منزل است.

۲) شما نمی توانید از نوجوان تان توقع داشته باشید که مدام در محیط های آلوده و در مجاورت افراد معتاد قرار داشته باشد و هیچ تمایل یا حس کنجکاوی نسبت به مصرف مخدرها از خود نشان ندهد. بنابراین از رفت و آمد با دوستان یا اقوامی که اقدام به مصرف مخدرها جلوی اعضای خانواده می کنند، خودداری کنید یا حداقل از آن ها بخواهید که وقتی با هم هستید، جلوی نوجوان شما حتی سیگار هم نکشند.

۳) با پرهیز از رذایل اخلاقی مانند دروغ گویی، خشم و عصبانیت بی موقع یا ناسزا گفتن، الگوی رفتاری مناسبی برای نوجوان تان باشید.

۴) بسیاری از پدران دوست دارند آینده ای که برای خود متصور بودند و به آن نرسیدند را برای پسران شان ترسیم کنند، اما خیلی از افسارگسیختگی ها و فاصله های بین والد و فرزند از همین جا شروع می شود. شما به عنوان یک پدر خوب فقط وظیفه شناساندن راه های صحیح و غلط به فرزندتان و مشورت کردن با او در مورد علاقه مندی هایش را دارید و بهتر است انتخاب نهایی را به عهده فرزندتان بگذارید.

۵) بسیاری از پسران از گوش دادن به نصیحت ها و توصیه های همیشگی گلایه مندند و فکر می کنند که نصیحت بیش از حد یعنی عدم اعتماد خانواده و کوچک شمردن آن ها. شما می توانید با خریدن انواع کتاب ها یا فیلم های آموزنده فرزند خود را نسبت به مسایل و مشکلات موجود در جامعه به طور غیرمستقیم آگاه کنید.

۶) پسران در سنین نوجوانی علاقه خاصی به استقلال، جدا شدن از خانواده و پیوستن به گروه هم سالان دارند و نگرانی بسیاری از والدین از ناشناخته بودن دوستان فرزندشان نزد آنهاست. شما برای اینکه هم فرزندتان را خوشحال کنید و هم با دوستان جدیدش بیشتر آشنا شوید، می توانید هر ۶ یا ۷ ماه یک بار یک مهمانی دوستانه ترتیب دهید و دوستان فرزندتان را هم با خانواده هایشان به صرف یک عصرانه ساده دعوت کنید. شما می توانید برای تسلط بیشتر به روابط فرزندتان هم ماهی یک بار یک برنامه کوهنوردی با دوستان پسرتان و خانواده آن ها بچینید.
۷) از تحقیر، توهین یا مقایسه کردن پسرتان با دیگران به شدت پرهیز کنید چون انجام این اعمال موجب پرخاشگر و زورگو شدن آن ها در آینده می شود و این گونه فرزندان تحقیر شده بعد از رسیدن به استقلال سعی می کنند که با توسل به زور وجود و قدرت شان را به دیگران اثبات کنند.

۸) پسران، پدران آینده اند و باید مسئولیت پذیر بار بیایند. بنابراین انجام برخی از کارهای خانه حتی اگر خیلی کم و پیش پا افتاده باشند را هم به عهده پسرتان بگذارید. کارهایی مانند خرید نان یا گذاشتن کیسه زباله بیرون از منزل.

۹) پسران در سنین نوجوانی علاقه زیادی به دیده و پذیرفته شدن از طرف جامعه دارند، بنابراین برای این کار اقدام به عوض کردن ظاهر و نوع پوشش خود می کنند. در مواجهه با این گونه مسایل شما نباید با پرخاشگری و توهین فرزندتان را از تغییر ظاهرش منع کنید بلکه باید با زبانی خوش و دلیل و منطق مناسب او را تشویق به پذیرفته شدن از راه های دیگری غیر از تغییر ظاهر غیرمتعارف کنید. از او بخواهید که رشته هنری یا ورزش مورد علاقه اش را به صورت حرفه ای ادامه دهد و موفقیت ها و قهرمانی های پیاپی اش سبب غرور و افتخار خودش و شما باشد.

۱۰) آزادی مفرط بیشتر مخرب است نه موثر. شما با آزاد گذاشتن فرزند پسرتان در هر زمینه ای و برآورده کردن همه نیازهای او فردی متکبر و خودخواه از او می سازید و موجب می شوید که او فکر کند در همه مکان ها و زمان ها هر کاری که دلش بخواهد می تواند انجام دهد و وقتی در طی زندگی با مسایلی غیر از آنچه باب میل اش است روبه رو شود، یأس و ناامیدی سراسر وجودش را فرامی گیرد و عاقبت این نوجوانان چیزی نمی شود جز احساس پوچی و گرایش به مخدرها و شاید هم خودکشی. بنابراین گاهی حتی اگر می توانید هم به دلایلی از برآورده کردن نیاز فرزندتان خودداری کنید یا شرایط آزادی بیش از حد را برایش فراهم نکنید. هیچ دلیلی وجود ندارد که نوجوان ۱۲ یا ۱۳ ساله شما تنها با دوستان اش به مسافرت برود یا در مهمانی هایی که تا نیمه شب طول می کشد شرکت کند.

۱۱) پسرها، عهده دار چرخاندن چرخ مالی زندگی در آینده هستند. بنابراین بهتر است که پدران آنها را با مسایل و مشکلات مالی و حساب و کتاب و نحوه صحیح پول خرج کردن آشنا کنند و از نوجوانی پس انداز کردن و صرفه جویی را به آنها یاد دهند.

۱۲) این یک باور غلط است که دخترها بیشتر از پسرها به محبت نیاز دارند. پسرها هم به اندازه دخترها به محبت و حمایت عاطفی خانواده شان احتیاج دارند. پس وظیفه یک پدر یا مادر مهربان که به فکر سلامت روان فرزندش است، رعایت تعادل و عشق ورزی به همه فرزندان است.

۱۳) معمولا پسرها با پدران شان راحت ترند و بهتر می توانند مشکلات شان را با آن ها در میان بگذارند. بنابراین به عنوان یک پدر مسوول روزی یک ساعت از وقت تان را به پسرتان اختصاص دهید و او را در راه حل مشکلات اش یاری کنید. فقط حواس تان باشد که خشونت و پرخاش جایی در راهنمایی هایتان نداشته باشد تا فرزندتان از مشورت کردن با شما پشیمان نشود و مشکلات اش را خارج از خانه و به روش های نادرست حل نکند.

۱۴) پسربچه ها علاقه شدیدی به بازی های خشن کامپیوتری دارند. برای جلوگیری از ناراحتی های جسمی و روحی فرزندتان، از تنها و آزاد گذاشتن برای ساعت ها بازی با کامپیوتر خودداری کنید.

۱۵) بد نیست که حساب دخل و خرج فرزندتان را داشته باشید و دورادور بدانید که او پول هایش را چه طور خرج می کند. شاید باور نکنید اما خرید سیگار و سایر موادمخدر می تواند به سادگی خریدن یک بسته آدامس یا پفک باشد.

۱۶) به پسرتان بیاموزید که زورگویی و قلدری راه معقول و پسندیده ای برای رسیدن به خواسته ها نیست. بنابراین بهتر است برای حل مشکلات اش راه های منطقی و آرام را پیش گیرد تا محبوبیت اش پیش اطرافیان بیشتر شود.

۱۷) پسرها به خاطر موقعیت خانوادگی خاصی که در آینده دارند و باید مسوول و مدیر یک زندگی شوند، نیاز زیادی به اعتماد به نفس بالا دارند. شما می توانید با سپردن کارهای مهم به پسرتان و گفتن این جمله که: «من می دانم تو به بهترین شکل ممکن این کار را انجام می دهی.»، اعتماد به نفس فرزندتان را بالا ببرید و حس مفید بودن را به او القا کنید.

۱۸) با مسوولان و مشاوران مدرسه او در تماس باشید تا بتوانید از تغییرات احتمالی روانی یا تحصیلی فرزندتان خبردار باشید.

۱۹) برای این که پسرتان احساس نکند به خاطر جنس اش هیچ محدودیتی ندارد، قوانین خانواده را بنویسید و به دیوار اتاق اش بچسبانید و حتما ساعات ورود و خروج را طبق مقررات خانواده درج کنید و اگر دیدید که او از حدش تجاوز کرد، بنا به روحیات اش تنبیه یا تشویقی برایش در نظر بگیرید تا بهتر شرایط خانواده را بپذیرد.

۲۰) جوری رفتار نکنید که فرزندتان احساس کند برای هر کاری باید نظر شما را رعایت کند و حق انتخاب در هیچ زمینه ای را ندارد، این طوری سرخورده می شود. انتخاب رنگ اتاق، لباس یا نوع تغذیه را به عهده خودش بگذارید.

۲۱) هیچ گاه در برابر دختر یا فرزند کوچک ترتان به پسرتان نگویید که تو بزرگی یا پسری و این رفتارها از تو بعید است. عادلانه قضاوت کنید و به فرزندان تان بیاموزید که به یکدیگر احترام بگذارند و حقوق یکدیگر را هم رعایت کنند.

مترجم: ندا احمدلو  
منبع: روزنامه سلامت